"BENDEN SONRA BU İŞİ YAPACAK KİMSE YOK"
Samsun'da 57 yıldır demircilik mesleğini sürdüren Hacı İbrahim Germi, ailesinde bu işi devam ettirecek kimsenin kalmadığını belirtti. “Bu meslek bana dedemden kaldı. Dedemden babama, babamdan da bana geçti. Ancak benden sonra bu işi yapacak kimse yok. Beş çocuğum ve 12 torunum var, ama hiçbiri bu mesleğe yönelmedi. Her biri farklı işlere yöneldi. Ailemde demirciliği tercih eden kimse kalmadı, mesleğimizi devam ettirecek insan yok,” sözleriyle üzüntüsünü dile getirdi.
"KİMSE DEMİRCİLERE GELMİYOR"
Geçmişte işlerinin çok daha iyi olduğunu vurgulayan Germi, özellikle tütün fabrikasının açık olduğu dönemlerde yoğun çalıştıklarını söyledi. “Eskiden işlerimiz çok güzeldi. Tütün fabrikası açıkken talep yoğundu. Şimdi ise işlerimiz oldukça düşük. Artık kimse demircilere uğramıyor. İnsanların elinde bir kazma oluyor, körelince tamir ettirmek yerine yenisini alıyorlar. Sanatçılığımızın devamı yok,” diyerek mesleğin geldiği noktayı anlattı.
"MESLEĞİMİZ UNUTULMAYA YÜZ TUTTU"
Gençlerin bu zanaata ilgi göstermediğini vurgulayan Germi, mesleğin yok olmaya başladığını söyledi: “Gençler bu işe yönelmiyor. Çünkü bu iş zor, emek istiyor. Günümüzde çoğu genç üniversite okuyor ve rahat işler tercih ediyor. Ancak demircilik büyük bir zanaat. Gençlerin bu alana daha çok değer vermesi gerekiyor,” ifadelerini kullandı.
"DEMİRCİLİK BÜYÜK EMEK GEREKTİRİYOR"
Demirciliğin ağır ama kıymetli bir meslek olduğunu dile getiren usta, kazma, balta ve benzeri demir ürünlerinin tamiratını yaptıklarını anlattı. “Bizim işimiz demir ocağıyla. Gücümüz yettiğince her türlü demir işini yapıyoruz. Bu iş büyük emek istiyor. İşçilik ücretimiz en ucuz 100 TL, ama artık bunu bile yaptırmak isteyen kalmadı,” şeklinde konuştu.
